گزارش ویژه (محمدرضا علیمردانی)

گفت و گو با پدیده این روزهای تلویزیون به بهانه حضور در "پایتخت 4"

محمدرضا علیمردانی صداپیشه و بازیگری است که پیشتر نام او را به واسطه صدا پیشگی اش در بسیاری از انیمیشن های معروف از جمله «شرک»، «عصر یخبندان»، «دیو و دلبر»، «خانه هیولا» شنیده‌ایم. همچنین تیتراژ سریال «انقلاب زیبا» توسط علیمردانی خوانده شد.

او در همه زمینه های هنری به نحو احسن درخشید و او که تحصیلاتش را در زمینه بازیگری گذرانده است، در حال حاضر به عنوان بازیگر نقش بائو در سریال «پایتخت4» حضور دارد. حضور او در سریال پایتخت بهانه ای شد تا بانی فیلم به گفت و گو با او بپردازد.
حضورتان در سریال «پایتخت4» چگونه محقق شد؟
محسن تنابنده از دوستان قدیمی من است. هردوی ما پیش از دانشگاه با یکدیگر دوست بودیم و درکانون حر و دانشگاه در زمینه بازیگری تحصیل کردیم. این ارتباط بهانه ای شد تا هادی کاظمی عزیز ، دوست دیگرم برای نقش بائو من را به محسن یاد آور شود. از آن جایی که من و محسن تنابنده از بازیگران سریال«مأمور بدرقه» بودیم و من در آن سریال نقش یک فرد مازندرانی را با لهجه مازندرانی ایفا می کردم و در نتیجه برای نقش بائو ، تنابنده عزیز من را به آقای مقدم معرفی کرد. من پیش از بازی در این سریال مسئولیت های زیادی برای صدا پیشگی و آموزش در آموزشگاه ها داشتم، اما فعلا همه آن ها را برای حضور در «پایتخت4» رها کردم.

در مورد کاراکتر بائو و چگونه نزدیک شدنش به مخطب بگویید.
ایفای لهجه مازندرانی برای نزدیک شدن به نقش بائو گام نخست بود ، چرا که بائو هم مانند بقیه افراد «پایتخت4» اهل علی آباد است و فرد شناخته شده آن محله به شمار می رود. خوشبختانه آقای مقدم و تنابنده از ایفای نقش من راضی بودند و اگر هم رضایت کامل نداشتند، همچنان به تمرین خودم ادامه می دادم تا به نقش نزدیک شوم. بائو شخصیتی جدی دارد که در عین حال به دلیل ویژگی های ذاتی اش باعث خنداندن مخاطب می‌شود؛ از جمله مهمترین آن ها لهجه و لحن حرف زدن بائو بود که خوشبختانه توانستم آن را ایجاد کنم.

از جمله ویژگی های ذاتی که بائو را برای مخاطب جذاب می‌کند، چهره اوست. به نظرتان گریم تا چه حد در این میان تأثیرگذار بوده؟
صد در صد گریم کار، در باور پذیر شدن نقش بسیار مؤثر بوده است. گریم کار ما بسیار قوی است، چرا که برای ایجاد نقشی مثل بائو ظرافت هایی در چهره به کار برده‌اند. با اضافه کردن کوچکترین مواردی در گریم، چهره من را بسیار تغییر دادند که این از توانمندی استاد اسکندری و مجریان ایشان ایجاد شده است. گاهی بعد از گریم به صورت خودم در آینه نگاه می کردم و در چهره ام بیشتر از خودم به بائو می رسیدم.

گویا شما علاوه بر بخش انیمیشن با سریال هایی هم همکاری داشتید؟
بله بنده در سریال «سقوط یک فرشته» نقش شیطان را بازی می کردم و البته تنها به شکل صدا پیشگی و بدون بهره مندی از فیزیکم ، دوستان بسیاری هم لطف داشتند و از حضورم در آن نقش استقبال کردند. دیرید دیرین هم در بخش انیمیشن با استقبال رو به رو شده و عوامل دیرین دیرین هم از گروه همکارانم در برنامه «حیات وحش» هستند. این شخصیت را با توجه به نحوه صحبت کردن پدر بزرگم صدا پیشگی می کنم. طی چند وقت گذشته کار سینمایی «رستم و سهراب» را در بخش دوبلاژ مدیریت کردم.

بازیگری و دوبلاژ هردو هنر هایی هستند که به نحوی در شخصیت ها فرو می روند؛ حالا یکی با تصویر و دیگری تنها با صدا. برای شما که تجربه هر دو را داشتید، کدام در اولویت قرار دارد؟
من درس بازیگری را در دانشگاه و حتی قبل از آن خواندم. هیچ وقت برای حضور در عرصه بازیگری به هر دری نزدم و حتی خودم را برای ایفای نقش ها معرفی هم نکردم. راه های دیگری را در هنر دنبال کردم، علاوه بر صدا پیشگی حتی آلبوم آهنگی را آماده کردم که به زودی وارد بازار موسیقی می‌شود. منظورم این است که هنرهای مختلفی را دنبال کردم و در همه آنها به نحو قابل قبولی حضور داشتم، اما همه این مسیر های رفته برای رسیدن به نقطه مورد نظرم در بازیگری است. بازیگری در اولویت من بوده و خواهد بود.

در رابطه با موسیقی هم اشاره به آلبومی از کارهای خودتان کردید،چه شد که به این بخش از هنر روی آوردید؟
در تیتراژ پایانی سریال «انقلاب زیبا» خواننده تیتراژ من بودم که خوشبختانه بسیار باب سلیقه مردم قرار گرفت. برای این تیتراژ از بنده تجلیل شد و به عنوان تیتراژ برتر در صدا و سیما برگزیده شد. از بابت موفقیتم در این زمینه خوشحالم و انگیزه ای شد تا آلبومی به نام «حبس نفس» را برای بازار موسیقی آماده کنم، اما در پایان باز هم می گویم که هیچ یک از ابعاد هنر برایم جذابیت بازیگری را ندارد.