بیوگرافی بازیگران (طنازطباطبایی)

طناز طباطبایی (بازیگر)

Tannaz Tabatabaee

طناز طباطبایی در 20 اردیبهشت 1362 در محله نیاوران تهران متولد شد .

بر خلاف تشابه چهره اش با بهنوش طباطبایی نه تنها هیچ نسبتی با او بلکه با هیچکدام از طباطبایی های سینمای ایران نسبتی ندارد .
تنها خواهر او لیلا نام دارد که در سینما هیچ فعالیتی ندارد بلکه شغل اصلی او مترجمی زبان است .
طناز طباطبایی بسیار اهل خانه و خانواده است ، مادرش را بسیار دوست داشته و شدیدا به او وابسته است ، پدرش در عرصه تجارت آدم بسیار موفقی است. خانواده اش برای ورود او به عرصه بازیگری مخالفتی نکردند و بیشتر همراهش بودند.
پدرش به او گفته بود : من دوست ندارم تو از کوچه و بازار بازیگر شوی. دوست دارم تحصیلات آکادمیک داشته باشی و طناز طباطبایی تصمیم گرفت در دانشگاه کارگردانی نمایش و تئاتر بخواند .
خانواده ای دارد که همیشه به او چند گزینه می دهند و می گویند انتخاب کن و هیچ گاه دست و پای او را برای انجام کاری نمی بندند.
او در 18 سالگی گواهینامه گرفت . بجز بازیگری در دیگر عرصه های هنر از جمله موسیقی و نقاشی آشنایی دارد. گیتار میزند و گاهی نقاشی میکند ، کم و بیش نزد پدرش در عرصه بازرگانی فعالیت میکند .
طناز طباطبایی از تکرار و سکوت و پیری میترسد . دوست دارد جوان بماند و حرفی از پیری نمی زند . از خداوند میخواهد تازگی را از او نگیرد. مجرد است و فعلا به ازدواج فکر نمی کند .
اهل غرور و کلاس گذاشتن نیست ، دوستان اندک و گزیده ای دارد. به روانشناسی عشق می ورزد. انسان جسور و آینده نگریست و از زندگی عادی تنفر دارد .
در اوقات فراغت خود به گالری های عکس و نقاشی می رود همینطور فیلم تماشا میکند و کتاب میخواند .
او به رمان هایی با شکل مدرن و نگاه فلسفی علاقه دارد ، نویسنده مورد علاقه او پل استر آمریکایی است . سه رمان از وی که به سه گانه نیویورک مشهور است راخوانده «شهر شیشه ای» ، «ارواح» و «اتاق دربسته». این سه رمان هر کدام داستان جنایی و شخصیت های مجزایی دارند . طناز طباطبایی به طرفدارانش کتاب «اختراع انزوا» را پیشنهاد میدهد . فیلمهای مورد علاقه وی «خاطرات یک گیشا» و «بادبادک باز» است. سبک های مختلف موسیقی را گوش می دهد اما به سبک جاز و بلوز علاقه بیشتری دارد .همینطور آلبوم های رضا یزدانی را نیز می پسندد .
از میان بازیگران زن ایرانی ، بازی فاطمه معتمد آریا و هدیه تهرانی را دوست دارد .همینطور از میان هالیوودی ها به بازی مریل استریپ علاقه دارد
به گفته خودش بدترین خاطره اش کیف قاپی از او در خیابان ولی عصر بوده است ، به همین دلیل کمی از پیاده روی در خیابان های تهران در شب می ترسد .
طناز طباطبایی در دانشگاه کارگردانی تئاتر خوانده .بی واسطه و بدون پارتی وارد سینما شد . هجده ساله بود که با شرکت در کلاس های آزاد بازیگری به صورت آکادمیک بازیگری را آموخت ، یک ماه نگذشت که برای بازی در مجموعه جوانی به کارگردانی سعید سلطانی انتخاب شد . او در همان سن کم نقش آمنه مادر حضرت محمد (ص) را در سریال "ذبیح" بازی کرد . اما اولین بار در سال 83 برای رسول صدرعاملی در فیلم "دیشب باباتو دیدم آیدا" در سینما بازی کرد .
با مجموعه تلویزیونی «میوه ممنوعه» مطرح شد و توانایی های بالقوه خود را به رخ کشید. خودش می گوید یک سکانس در میوه ممنوعه بود که حتی در تمرینها ناخوداگاه اشکم را در اورد و ان زمانی بود که من بعد از ازدواج در خانه شوهرم بودم و پدرم امد که مرا به خانه برگرداند، اما من نرفتم و ایشان مرا نفرین کرد و گفت: بدون دعای شب برای تو روزم روز نمی شد ... تو خیر نمی بینی بابا ... .
استقبال از این مجموعه در آن زمان باعث شد که او هم با بازی چشمگیرش در نقش غزاله فتوحی خودش را پیش مردم محبوب کند .
او در سینما نقش های کوتاهی را در فیلم های مختلف بازی کرد اما هیچ کدام کمکی به مطرح شدن نام او نکرد تا این که با انتخاب هوشمندانه ی فیلم «پسر تهرونی» سکوی پرتاب او در سینما مهیا شد . این فیلم با استقبال عمومی و فروش خوب در گیشه روبرو شد . پس از آن طناز طباطبایی در انتخاب فیلم هایش حساسیت بیشتری به خرج داد .
برایش بازیگری زندگی است . بازیگری برایش بهانه ای است برای جذاب تر زندگی کردن . هدفش در سینما رسیدن به اصالت بازیگری است .
هر وقت فیلمنامه ای را می خواند در همان بار نخست درمی یابد به درد ان نقش می خورد یا نه.
او به کمتر دیده شدن اعتقاد دارد و فکر می کند اگر سالی یک یا دو فیلم بازی کند در کنارش به تئاتر نیز بپردازد بهتر از بازی کردن در چند فیلم است که هیچکدام فرقی با یکدیگر ندارند . ترجیح می دهد در سینما سالی یک فیلم کار کند اما آن یک فیلم کار متفاوتی باشد و همینطور در تئاتر هم در کاری حاضر شود که تئاتر متفاوتی باشد
برای بازی در سریال های «ترانه مادری» و «دلنوازان» انتخاب شد اما قبول نکرد .
قرار بود همراه با حامد بهداد اولین فیلم سه بعدی ایران را به کارگردانی داریوش مهرجویی بازی کند که به خاطر هزینه های سنگین ، ساخت این فیلم منتفی شد .
و سر تئاتر مهرجویی رفت ، چند ماهی زیر نظر استاد بیشتر آموخت -با اینکه دانش اموخته کارگردانی تئاتر است - اما تا حضور در نمایش "درس" به کارگردانی داریوش مهرجویی هیچ تجربه تئاتری نداشت.
او در بیست هفتمین جشنواره فجر به عنوان پدیده آن سال سینما انتخاب و برای فیلم صداها کاندید سیمرغ شد ، و سال بعد منتقدان به او جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل سینمای ایران را دادند و او این جایزه را به مادرش تقدیم کرد .
او در مرهم داوودنژاد یکی دیگر از بهترین بازی هایش را انجام داد ، بازی بی نظیر و جذاب او تحسین بسیاری از منتقدان را برانگیخت . او قبل از جشنواره بیست و نهم یکی از شانس های اصلی سیمرغ بود اما با بد سلیقگی داوران ، مرهم در بخش مسابقه قرار نگرفت تا او از رقابت با بقیه بازیگران در آن جشنواره محروم شود ، البته باز هم سال بعد منتقدان از او به خاطر بازی فوق العاده اش در این فیلم تقدیر کردند و دیپلم افتخار به او دادند.
او برای بازی در این فیلم پول زیادی نگرفت. حتی خودش را با لوازم آرایش شخصی خود گریم می کرد . شرایط کار در این فیلم طوری بود که بعد از فیلمبرداری سه ماهی استراحت کرد و تا افسردگی به خاطر فشار زیاد در این کار پیش رفت . داوودنژاد در دبی به خبرنگاران خارجی گفت که سخت ترین کار را طناز طباطبایی انجام داده است. او در مدت فیلمبرداری با عزیز مرهم ارتباط عاطفی زیادی برقرار کرده بود .
طناز طباطبایی در سال 89 همزمان بر سر دوفیلم گزارش یک جشن ساخته ابراهیم حاتمی کیا و پری ناز ساخته بهرام بهرامیان حاضر شد و فشار زیادی در آن برهه به او وارد شد، به طوری که بعضی از روز ها 24 ساعته کار میکرد . اما هر دو فیلم توقیف شد .
وی وقتی فهمید پریناز توقیف شده و در جشنواره حضور ندارد خیلی غصه خورد . او در آن فیلم باز هم نقشی متفاوت را ایفا کرده است که شاید هیچوقت امکان پذیر نباشد که این نقش متفاوت او را دید .
اوج کار هنری او با بازی در فیلم «هیس دختر ها فریاد نمی زنند» رقم خورد . پوران درخشنده برای نقش او ابتدا از 800 دختر تست گرفته بود اما سرانجام طناز طباطبایی را برای ایفای این نقش انتخاب کرد . او نقش سخت و متفاوتی را بر عهده گرفت ، طناز طباطبایی در نقش دختری که در کودکی مورد تجاوز و آزار و اذیت جنس ی قرار گرفته حاضر شد.
طناز طباطبایی برای بازی در این نقش سختی بسیار زیادی کشید ، او قبل از فیلمبرداری فکر می کرد از پس این نقش بر نمی آید اما کمک های پوران درخشنده و شهاب حسینی در طول تمرین های قبل از شروع فیلمبرداری او را به این نقش نزدیک کرد به طوری که او یکی از بهترین و ماندگار ترین بازی های چند سال اخیر سینما ایران را انجام داد .

همه او را شانس اول سیمرغ سی و یکمین جشنواره فیلم فجر میدانستند ، اما داوران با بد سلیقگی طناز طباطبایی را به حقش نرساندند ودر کمال ناباوری و ناداوری حتی او را در بین کاندید ها هم قرار نداند تا همه را شگفت زده کند .
طناز طباطبایی بعد از جشنواره فجر بر روی صحنه تئاتر رفت و با اجرای یک نقش غیر متعارف برروی صحنه تئاتر ظاهر شد تا بعد از ایفای نقشش در فیلم «هیس دختر ها فریاد نمی زنند» ، با برعهده گرفتن نقش میلو،سگ دوست داشتنی تن تن و اجرایی بی نظیر و غیرقابل تکرار همگان را به تحسین وا داشت . وهمینطور به همه ثابت کرد که از پس هر نقشی بر می آید .
در نوروز 92 مهمان خانه کلاه قرمزی شد تا از ببعی زبان یاد بگیرد ، بحث ها و لحظات ناب بامزه ی بین او و ببعی و فامیل دور آن برنامه را به دیدنی ترین قسمت های کلاه قرمزی تبدیل کرد .
کار کردن طناز طباطبایی با بهترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران از کارنامه درخشان بازیگری او خبر می دهد .
کیومرث پوراحمد، علیرضا داوودنژاد ، داریوش مهرجویی ، رسول صدرعاملی ، داود میرباقری ، ابراهیم حاتمی کیا ، بهرام بهرامیان ،فرزاد موتمن، حسن فتحی ، سامان مقدم و پوران درخشنده از کارگردانانی هستند که طناز طباطبایی افتخار همکاری با آنان را داشته است ...

مجموعه آثار:

- دیشب باباتو دیدم آیدا (رسول صدرعاملی، 1383)
- چهار انگشتی (سعید سهیلی، 1385)
- جعبه موسیقی (فرزاد موتمن، 1386)
- می زاک (حسینعلی لیالستانی، 1387)
- پسر تهرانی (کاظم راست گفتار، 1387)
- صداها (فرزاد موتمن، 1387)
- طهران تهران (اپیزود: سیم آخر، 1388)
- مرهم (علیرضا داودنژاد، 1389)
- نارنجی پوش (داریوش مهرجویی، 1390)
- هیس! دخترها فریاد نمی زنند(پوران درخشنده، 1390)
ساکن طبقه وسط (شهاب حسینی، 1392)

- آرایش غلیظ (حمید نعمت الله، 1392)
50 قدم آخر (کیومرث پوراحمد، 1392)

-مرگ ماهی (سید روح‌الله حجازی، 1393)

-رخ دیوانه (ابوالحسن داودی، 1393)

از مجموعه های تلویزیونی:
- شاه گوش (داود میرباقری، 1392)
- قلب یخی (سامان مقدم، 1391)
- در چشم باد (مسعود جعفری جوزانی، 1385)
- پرانتز باز (کیومرث پوراحمد، 1388)
- میوه ممنوعه (حسن فتحی، 1386)

 

جوایز و افتخارات:

- برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن از سومین جشن منتقدان برای بازی در فیلم "صداها" - 1388
- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن از پنجمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران برای بازی در فیلم "مرهم" - 1390