نقد و بررسی فیلم ایرانی (از رئیس جمهور پاداش نگیرید)
کسی در فیلم حضور دارد که من بشناسم؟
حسن
معجونی که بازیگر سریال های « شمعدونی » و « مسافران » بوده و سالهاست در
تئاتر فعالیت می کند، بازیگر نقش اصلی فیلم است. آتیلا پسیانی هم در فیلم
حضور دارد. خودِ کمال تبریزی را هم می توانید در فیلم به عنوان بازیگر
مشاهده کنید!
داستان فیلم درباره چیست ؟
یک فرد موفق در کار به نام سلیم ( حسن معجونی ) به پاس خدمات ارزنده اش از رئیس جمهور پاداشی دریافت می کند که برخلاف روحیات او، سفری معنوی به شمار می رود. سلیم در سفری به مکه و مدینه با کسانی همسفر می شود که شباهتی به او ندارند و...
کارگردان کیست ؟
کمال
تبریزی که از جمله کارگردانان مشهور ایرانی پس از انقلاب محسوب می شود.
تبریزی در سالهای اخیر کمدی های موفقی از جمله « لیلی با من است » و «
مارمولک » را روانه سینما کرده که از جمله پر فروش ترین آثار سینمای ایران
نیز بوده اند.
حواشی فیلم؟
« از رئیس جمهور پاداش نگیرید! » آخرین فیلم زنده یاد احمد آقالو می باشد.
این فیلم به مدت 7 سال توقیف بود.
نام فیلم برای مدتی به « پاداش » تغییر کرد اما برای اکران، دوباره توانست نام اولیه خود یعنی « از رئیس جمهور پاداش نگیرید! » را اختیار کرد.
نکات مثبت فیلم ؟
اینکه بعد از هفت سال بالاخره یک فیلم به نمایش در آمده دراماتیک ترین بخش فیلم « از رئیس جمهور پاداش نگیرید » را تشکیل می دهد.
نکات منفی فیلم ؟
فیلمنامه به شکل آزاردهنده ای تکراری و فارغ از ویژگی های رایج یک فیلمنامه استاندارد می باشد. در فیلمنامه « از رئیس جمهور پاداش نگیرید! » نه خبری از داستان فرعی هست ، نه شاخ و برگی به داستان اصلی اضافه می شود، نه اوجی دارد و نه فرودی نه هیچ چیز دیگر!
فیلم یک دوجین شخصیت بی استفاده دارد که اصلا بود و نبودشان تغییری در فیلم ایجاد نمی کند. فیلم شخصیت های مختلفی را مقابل دوربین می آورد اما این شخصیت ها هرگز فراتر از تیپ نمی روند. جوان افراطی، حاجی هوسباز، نصیحت های کلیشه و... از جمله مواردی هستند که در فیلم با آنها مواجه هستیم و نکته عجیب درباره این شخصیت ها این هست که نه کارگردان تلاش کرده آنها را باورپذیر جلوه دهد و نه تماشاگر می تواند با آنها ارتباطی برقرار کند!
شوخی های فیلم به حدی ضعیف و دم دستی هستند که بجای خنده مخاطب، باعث عصبانیت او می شود. در فیلم یکی دوتایی شوخی از جمله گرفتگی صدای حاجی زین الدین می تواند لبخند کوتاهی بر لب مخاطب بیاورد اما طنز فیلم هرگز به مرحله پختگی نمی رسد و از استاندارهای خودِ کمال تبریزی در ساخته های قبلی اش همانند « لیلی با من است » نیز چند مرحله پایین تر است.
پایان بندی فیلم کاملا منطبق بر ریتم و روند فیلم از آغاز تا به انتهاست. این پایان بندی شایسته چنین اثری است!
حرف آخر :
« از رئیس جمهور پاداش نگیرید! » را می توان یکی از ناامید کننده ترین آثار کمال تبریزی در کارنامه هنری اش ارزیابی کرد. اثری که نه فیلمنامه قابل اعتنایی دارد و نه کمدی که بخنداند. « از رئیس جمهور پاداش نگیرید! » را می توان اثری خارج از حد و حدود فرم سینما دانست که باید برای خندیدن به آن خیلی به سینما ساده گرفت.
